Παρανομεί το Πολυτεχνείο με τις κάμερες!

Αν σπουδάζεις ή δουλεύεις στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) ή επισκέπτεσαι το κτίριο διοίκησης της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου, τότε σίγουρα καταγράφεσαι από κάμερες. Όσα λες ηχογραφούνται και ενδέχεται να ταυτοποιείται το πρόσωπο και οι εκφράσεις σου σε πραγματικό χρόνο, μέσω προηγμένων συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης.

Εικονογράφηση: Κωνσταντίνα Μαλτεπιώτη
19 Δεκεμβρίου 2025
Παρανομεί το Πολυτεχνείο με τις κάμερες!
Εικονογράφηση: Κωνσταντίνα Μαλτεπιώτη
19 Δεκεμβρίου 2025

Editing: Χριστόφορος Κάσδαγλης

Λέμε «ενδέχεται» γιατί οι 50 κάμερες που περιζώνουν την περίμετρο και το εσωτερικό προαύλιο του ιστορικού συγκροτήματος της οδού Πατησίων και κάποια κτίρια της Πολυτεχνειούπολης λειτουργούν σαν «μαύρο κουτί». Κανείς δεν ξέρει τι καταγράφουν, πού αποθηκεύονται τα δεδομένα, ποιος τα βλέπει και με ποιον τα μοιράζεται. Από την πρώτη μέρα της τοποθέτησής τους, η ακαδημαϊκή κοινότητα κατηγορεί τη Διοίκηση του ΕΜΠ για αδιαφάνεια, φοβούμενη για την προστασία των προσωπικών δεδομένων. Τότε, ο πρύτανης κ. Ιωάννης Χατζηγεωργίου, σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ (9.2.2025), υποσχόταν ότι ήταν έτοιμος να αποδείξει ότι όλα είναι «απόλυτα σύννομα».

Στηρίξτε την ανεξάρτητη δημοσιογραφία του Reporters United εδώ.

Ωστόσο, η πολύμηνη έρευνα του Reporters United σε συνεργασία με το Vouliwatch, οργάνωση που προασπίζεται τη διαφάνεια και τη λογοδοσία, και το Homo Digitalis, που ειδικεύεται σε ζητήματα προστασίας ψηφιακών προσωπικών δεδομένων, αποδεικνύει το αντίθετο: Οι κάμερες λειτουργούν σε καθεστώς αυθαιρεσίας και το ΕΜΠ παραβιάζει κατ’ εξακολούθηση τον Γενικό Κανονισμό για τα Προσωπικά Δεδομένα (ΓΚΠΔ).

Το ευρήματα του ρεπορτάζ σε μια ματιά 

  • Ο νόμος 4957/2022 για τις κάμερες στα πανεπιστήμια είναι μετέωρος, καθώς δεν έχει εκδοθεί το προεδρικό διάταγμα που θα όριζε τους όρους επεξεργασίας των δεδομένων. 
  • Ελλείψει του προεδρικού διατάγματος, το ΕΜΠ επικαλείται το έννομο συμφέρον (άρθρο 6.1στ του ΓΚΠΔ) ως νομικό έρεισμα για τις κάμερες, κάτι το οποίο απαγορεύεται ρητά για τους δημόσιους φορείς από τον ίδιο τον ΓΚΠΔ.
  • Η κυβέρνηση, το υπουργείο Παιδείας και το ΕΜΠ δεν συμβουλεύτηκαν την Αρχή Προστασίας Δεδομένων (ΑΠΔ). 
  • Το ΕΜΠ αρνείται το νόμιμο δικαίωμα στη δημόσια πρόσβαση στα έγγραφα που πιστοποιούν τη νομιμότητα του συστήματος και τους όρους λειτουργίας του.
  • Άγνωστο παραμένει αν το Ίδρυμα έχει εκπονήσει την προβλεπόμενη από τον ν. 4957/2022 Μελέτη Εκτίμησης Αντικτύπου.
  • Οι κάμερες του ΕΜΠ έχουν δυνατότητα ταυτοποίησης προσώπων και αναγνώρισης συναισθημάτων (!) σε πραγματικό χρόνο μέσω τεχνητής νοημοσύνης (AI). Παραμένει άγνωστο αν το ΕΜΠ χρησιμοποιεί αυτές τις δυνατότητες.

 Η ασφάλεια κοστίζει

«Όλοι και όλες πρέπει να αισθάνονται ασφαλείς στις Σχολές τους. Η ελευθερία συνεπάγεται τη νομιμότητα», διακήρυττε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης όταν στις 2 Ιουνίου 2025 κάλεσε τους πρυτάνεις για να τους τρίξει τα δόντια σχετικά με το Σχέδιο Ασφάλειας στα ΑΕΙ. Αν και ο νόμος είναι προβληματικός, δεν δίστασε να απειλήσει τους πρυτάνεις ακόμα και με έκπτωση από το αξίωμά τους, αν δεν τον εφαρμόσουν. 

Το ΕΜΠ ουδέποτε ενημέρωσε την ακαδημαϊκή κοινότητα σχετικά με τους όρους επεξεργασίας των δεδομένων της.

Ο πρύτανης του ΕΜΠ ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να συμμορφωθούν, εκπονώντας Σχέδιο Ασφάλειας ήδη από τον Ιανουάριο του 2022. Έκτοτε, έχουν δαπανηθεί 755.000 ευρώ για κάμερες, συναγερμούς, φύλαξη εγκαταστάσεων, μπάρες και ηλεκτρονικές κάρτες ταυτοποίησης για ελεγχόμενη είσοδο. 

Συνολικά, το Πολυτεχνείο μετατρέπεται σε αδιαφανές φρούριο, καταργώντας επί της ουσίας τον δημόσιο χαρακτήρα και την ανοιχτότητα του χώρου, αφού σύμφωνα με τον ν. 4957/2022, άρθρο 225, παρ.13, όποιος εισέρχεται σε ΑΕΙ χωρίς να τηρεί τις νόμιμες διαδικασίες τιμωρείται με φυλάκιση έως έξι μηνών.

Ο κ. Χατζηγεωργίου έφτασε μέχρι και στο σημείο να αγοράσει μη επανδρωμένο αεροσκάφος (drone) έναντι 13.204 ευρώ, το οποίο προβλέπεται μεν από τον νόμο (άρθρο 225, παρ.2) «για λόγους ασφαλείας, προστασίας του περιβάλλοντος και διαχείρισης πιθανών κρίσεων», αλλά ουδέποτε εξηγήθηκε ποια είναι η πραγματική χρήση του.

Τον Δεκέμβριο του 2024, το ΕΜΠ αποφάσισε την εγκατάσταση 22 καμερών στα κτίρια διοίκησης και οικονομικών υπηρεσιών της Πολυτεχνειούπολης Ζωγράφου και 12 καμερών περιμετρικά του συγκροτήματος της οδού Πατησίων, όπου στεγάζεται η Σχολή Αρχιτεκτόνων. Όταν τον Μάρτιο του 2025 οι κάμερες καταστράφηκαν από αγνώστους, το Ίδρυμα τις αντικατέστησε με νέα, πιο προηγμένα, μοντέλα. Τον Ιούλιο του 2025 16 νέες κάμερες εγκαταστάθηκαν στο εσωτερικό προαύλιο του συγκροτήματος της οδού Πατησίων. 

Σύμφωνα με τις συμβάσεις σε Διαύγεια και ΚΗΜΔΗΣ, οι κάμερες κόστισαν ως τώρα 124.000 ευρώ, τα οποία έχουν δοθεί με απευθείας αναθέσεις στις εταιρείες G4S, Syntalis Consultants και SeCon Security Consultants

Σύμφωνα με την κ. Σταυρούλα Γεωργίου, διδάκτορα δημοσίου δικαίου στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας και δικηγόρο, «η βιντεοεπιτήρηση στα ΑΕΙ παραβλέπει την πραγματική και νομική φύση του πανεπιστημιακού χώρου ως αναγκαίου φόρουμ για την άσκηση συνταγματικά κατοχυρωμένων ελευθεριών. Γι’ αυτό δεν αρκεί η ύπαρξη ενός καθορισμένου σκοπού για τη νομιμοποίηση άνευ ετέρου της βιντεοεπιτήρησης, αλλά θα πρέπει να εξειδικεύονται οι όροι της επεξεργασίας εικόνας και ήχου, κατ’ εφαρμογή της αρχής της αναλογικότητας, έτσι ώστε να ελέγχεται η στάθμιση του περιορισμού των δικαιωμάτων».

Τον Νοέμβριο 2024, άγνωστοι έβαλαν φωτιά στο κτήριο Διοίκησης του ΕΜΠ. Κατά τον κ. Δημήτρη Δαμίγο, κοσμήτορα στη Σχολή Μεταλλειολόγων – Μεταλλουργών Μηχανικών και μέλος της Συγκλήτου του ΕΜΠ, τέτοια περιστατικά δίνουν «αφορμές ασφαλείας». Ο ίδιος κατανοεί την ανάγκη για «κάποια εντοπισμένα μέτρα παθητικής ασφάλειας, όπως για παράδειγμα η ελεγχόμενη είσοδος σε εργαστήρια με επικίνδυνα χημικά» αλλά θεωρεί ότι «η γενίκευση των μέτρων ελεγχόμενης εισόδου και οι κάμερες είναι μη εφαρμόσιμα και άνευ ουσίας».

Η διαφάνεια δεν είναι πολυτέλεια, είναι δημοκρατική υποχρέωση.

Στέφανος Λουκόπουλος, διευθυντής του Vouliwatch,

Για τον Σύλλογο Διοικητικού Προσωπικού ΕΜΠ, η στάση της πρυτανείας είναι υποκριτική, καθώς «μια χαρά βρίσκονται λεφτά για κάμερες ή για μπάρες εισόδου, αλλά όταν πρόκειται να καλυφθούν οι ανάγκες μας, τότε θυμούνται την υποχρηματοδότηση». 

Σήμερα, οι περισσότερες κάμερες στο Συγκρότημα Πατησίων δεν υπάρχουν πια, καθώς καταστράφηκαν από αγνώστους τις ημέρες της επετείου του Πολυτεχνείου. 

Αδιαφάνεια παντού

Το ΕΜΠ ουδέποτε ενημέρωσε την ακαδημαϊκή κοινότητα σχετικά με τους όρους επεξεργασίας των δεδομένων της. «Μια μέρα είδαμε τις κάμερες τοποθετημένες, και φυσικά ποτέ δεν ειδοποιηθήκαμε αν λειτουργούν ή όχι, για τους όρους συλλογής και επεξεργασίας των δεδομένων, αλλά ούτε και για τους αποδέκτες τους», δηλώνει στο Reporters United η κ. Αλεξάνδρα Παλαιού, πρόεδρος του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού ΕΜΠ. 

Αφού τα προφορικά αιτήματα της ακαδημαϊκής κοινότητας αγνοήθηκαν, 61 φοιτητές/τριες της Αρχιτεκτονικής και ο Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού ΕΜΠ, ασκώντας το δικαίωμα που τους δίνει το άρθρο 15 του ΓΚΠΔ, κατέθεσαν στις 19 Μαΐου και στις 2 Ιουνίου αντιστοίχως επίσημα αιτήματα ενημέρωσης προς την κ. Τζαννίνη, υπεύθυνη προστασίας προσωπικών δεδομένων (DPO) του ΕΜΠ. Το ΕΜΠ, παραβιάζοντας τον νόμο, ουδέποτε τους απάντησε. 

Παράλληλα, στις 26 Μαΐου και την 1η Ιουλίου, το Reporters United, το Vouliwatch και το Homo Digitalis, κάνοντας χρήση των άρθρων 5, 5Α και 10 του Συντάγματος για τα δικαιώματα πληροφόρησης και χορήγησης εγγράφων, ζητήσαμε επίσημα από το ΕΜΠ να μας χορηγήσει όλα τα έγγραφα που τεκμηριώνουν τη νομιμότητα και τους όρους της παρακολούθησης. 

Το ΕΜΠ αρνήθηκε να χορηγήσει οποιοδήποτε έγγραφο. Αρκέστηκε σε αφηρημένες απαντήσεις, δηλώνοντας ότι «λαμβάνει κάθε απαραίτητο τεχνικό μέτρο προκειμένου τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που συλλέγει με κάθε νόμιμο τρόπο και επεξεργάζεται να είναι ασφαλή», ότι έχει συντάξει Σχέδιο Ασφάλειας και Μελέτη Εκτίμησης Αντικτύπου και ότι «η επιτήρηση προβλέπεται από το άρθρο 225 του Ν. 4957/2022». 

Διαβάστε εδώ την πρώτη και δεύτερη απάντηση του ΕΜΠ.

Οι κάμερες έχουν δυνατότητα ταυτοποίησης προσώπων και αναγνώρισης συναισθημάτων σε πραγματικό χρόνο.

Ως «πρακτική που υπονομεύει ευθέως την εμπιστοσύνη προς έναν θεσμό με ισχυρό συμβολικό φορτίο για την ελευθερία και τη δημοκρατία, ενώ παράλληλα εγείρει σοβαρά ερωτήματα σχετικά με τη νομιμότητα και την προστασία των ατομικών δικαιωμάτων», χαρακτηρίζει ο Στέφανος Λουκόπουλος, διευθυντής του Vouliwatch, τις υπεκφυγές του ΕΜΠ. «Η διαφάνεια δεν είναι πολυτέλεια, είναι δημοκρατική υποχρέωση». 

Το ΕΜΠ τρέχει να καλύψει τα κενά του

Όσο αναμέναμε απαντήσεις στα αιτήματά μας, το ΕΜΠ προέβη σε σειρά σιωπηρών «διορθωτικών κινήσεων», προκειμένου να καλύψει τα κενά του. Κινήσεις που τελικά αποκάλυψαν βαθύτερες θεσμικές ελλείψεις.

Μέχρι τις 10 Ιουνίου, το ΕΜΠ αποσιωπούσε από την επίσημη ιστοσελίδα του τη βιντεοεπιτήρηση, παραβιάζοντας τα άρθρα 12 και 13 του ΓΚΠΔ, σύμφωνα με τα οποία υποχρεώνεται «να παρέχει κάθε πληροφορία σχετική με την επεξεργασία […] σε διαφανή και εύκολα προσβάσιμη μορφή […] γραπτώς ή ηλεκτρονικώς». 

Αμέσως μετά τα αιτήματά μας, και τουλάχιστον τρεις μήνες μετά την τοποθέτηση των καμερών, προσέθεσε στην ιστοσελίδα του μια παράγραφο για την πολιτική επεξεργασίας δεδομένων μέσω «Συστήματος Βιντεοεπιτήρησης».

Οι δύο εκδοχές της ιστοσελίδας Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων του ΕΜΠ. Αριστερά: 19.05.2025 – πριν το αίτημα πρόσβασης σε έγγραφα, δεν υπήρχε αναφορά στις κάμερες. Δεξιά: 10.06.2025 – μετά το αίτημά μας, το ΕΜΠ ενημέρωσε την ιστοσελίδα του

Η ανανεωμένη ιστοσελίδα παρέχει ελάχιστες και αόριστες πληροφορίες για τους τρόπους συλλογής και επεξεργασίας των δεδομένων. Αναγράφει ότι αυτά διατηρούνται για 15 μέρες, εκτός αν διαπιστωθεί «περιστατικό ασφάλειας». Πρόσβαση έχουν μόνο «αρμόδια στελέχη του ΕΜΠ […]» εκτός αν δικαστικές ή αστυνομικές αρχές αιτηθούν διαβίβαση. Καθώς και ότι υπάρχουν ενημερωτικές πινακίδες σε όλα τα σημεία σύμφωνα με το άρθρο 13 του ΓΚΠΔ, δήλωση τουλάχιστον ανακριβής.

Όταν υποβάλαμε το αίτημά μας, στις 26 Μαΐου, δεν υπήρχαν καθόλου ενημερωτικές πινακίδες κάτω από τις κάμερες του συγκροτήματος Πατησίων. Δέκα μέρες μετά, στις 3 Ιουνίου, το ΕΜΠ αναρτά πινακίδες μόνο κοντά σε δύο από τις δώδεκα κάμερες. Οι πινακίδες καταλήγουν σε φιάσκο, αφού επικαλούνται τον νόμο 2472/97, ο οποίος έχει καταργηθεί από το 2019. 

Μία εβδομάδα αργότερα, στις 10 Ιουνίου, το ΕΜΠ επανέρχεται με νέες πληρέστερες πινακίδες, αυτή τη φορά σε τρία μόνο σημεία. Χωρίς ενημερωτικές πινακίδες έμειναν και οι 16 κάμερες που τοποθετήθηκαν τον Αύγουστο στο προαύλιο του Συγκροτήματος Πατησίων, μέχρι την καταστροφή τους από αγνώστους στις 16 Νοεμβρίου 2025.

Ουσιαστικά αναπάντητο παραμένει επίσης το κρίσιμο ζήτημα της Μελέτης Εκτίμησης Αντικτύπου. Σύμφωνα με τον ΓΚΠΔ και άλλες διατάξεις, το ΕΜΠ έπρεπε, πριν από την προμήθεια συστημάτων, να έχει συντάξει μελέτη που να τεκμηριώνει ποια μέτρα θα λάβει ώστε το σύστημα επιτήρησης να μην βλάπτει τα προσωπικά δεδομένα και τις ελευθερίες των προσώπων που παρακολουθούνται. 

Το Πολυτεχνείο δηλώνει ότι η μελέτη υπάρχει, αλλά αρνείται να την αποκαλύψει, επικαλούμενο ότι «το σχέδιο ασφάλειας εξαιρείται της δημοσίευσης στη Διαύγεια». Τα αποτελέσματα της μελέτης που αποκρύπτονται (αν όντως υπάρχει) είναι κομβικά. «Καθώς πρόκειται για δημόσιο χώρο, αν προέκυπταν υψηλοί κίνδυνοι προστασίας δεδομένων, το ΕΜΠ θα έπρεπε να συμβουλευτεί την ανεξάρτητη Αρχή Προστασίας Δεδομένων», μας εξηγεί το Homo Digitalis. 

Κάμερες μετέωρες, σε νομικό κενό

Το σημαντικότερο που αποκάλυψαν οι βεβιασμένες κινήσεις του ΕΜΠ είναι ότι η παρακολούθηση είναι από νομική άποψη στον αέρα. 

Ελλείψει του Προεδρικού Διατάγματος, το ΕΜΠ πιθανόν επέλεξε την ευκολότερη -και εδώ παράνομη- λύση […].

Λευτέρης Χελιουδάκης, εκτελεστικός διευθυντής του Homo Digitalis

Συγκεκριμένα, η επίσημη ιστοσελίδα του ΕΜΠ (μετά την ανανέωση) επικαλείται το έννομο συμφέρον (άρθρο 6 παρ. 1στ του ΓΚΠΔ) ως νομικό έρεισμα των καμερών. Ωστόσο, σύμφωνα με το ίδιο άρθρο και τις κατευθυντήριες γραμμές 1/2024 (παρ. 9) του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων, «το στοιχείο (στ) δεν εφαρμόζεται στην επεξεργασία που διενεργείται από δημόσιες αρχές [όπως το ΕΜΠ] κατά την άσκηση των καθηκόντων τους».

Επάνω: Απόσπασμα από το άρθρο 6, παράγραφος 1(στ) του Γενικού Κανονισμού για τα Προσωπικά Δεδομένα (ΓΚΠΔ).
Κάτω: Απόσπασμα από την παράγραφο 9 των κατευθυντήριων γραμμών 1/2024 του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Προστασίας Δεδομένων. Με υπογράμμιση δική μας, το κείμενο γράφει: «Ούτε θα πρέπει το άρθρο 6(1)(f) να θεωρείται προτιμώμενη επιλογή από τους υπευθύνους επεξεργασίας, ούτε η χρήση του να επεκτείνεται αδικαιολόγητα προκειμένου να παρακαμφθούν συγκεκριμένες νομικές απαιτήσεις. (…) Με άλλα λόγια, το άρθρο 6(1)(f) δεν θα πρέπει να θεωρείται ως “ανοιχτή πόρτα” για τη νομιμοποίηση όλων των δραστηριοτήτων επεξεργασίας δεδομένων που δεν εμπίπτουν σε καμία από τις άλλες νομικές βάσεις του άρθρου 6 παράγραφος 1 του ΓΚΠΔ». 

Ενώ λοιπόν υπάρχει ειδικός νόμος για τις κάμερες στα ΑΕΙ (ο ν. 4957/2022), το ΕΜΠ επιλέγει να χρησιμοποιήσει έναν γενικότερο, κάτι που ρητά απαγορεύει ο ίδιος ο ΓΚΠΔ. Γιατί; 

Η απάντηση είναι ότι ο ν. 4957/2022 είναι λειψός, καθώς δεν υπάρχει το προβλεπόμενο (από το άρθρο 435 παρ. 5) προεδρικό διάταγμα (ΠΔ) που θα καθόριζε τους όρους επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων (είδος δεδομένων, αποδέκτες, χρόνος τήρησης, τρόποι επεξεργασίας, διαδικασία καταστροφής κ.ά.).

Κατά τον κ. Λευτέρη Χελιουδάκη, εκτελεστικό διευθυντή του Homo Digitalis, ο χειρισμός αυτός καθιστά τη χρήση των καμερών παράνομη. «Ελλείψει του ΠΔ, το ΕΜΠ πιθανόν επέλεξε την ευκολότερη -και εδώ παράνομη- λύση, να βασίσει τη νομική θεμελίωση της επεξεργασίας στην επίκληση του έννομου συμφέροντος, κάτι το οποίο απαγορεύεται ρητά». Σε αντίστοιχο συμπέρασμα φτάνει και η δικηγόρος Σταυρούλα Γεωργίου, λέγοντας ότι «εφόσον μέχρι σήμερα δεν έχει εκδοθεί ΠΔ, η νομιμότητα της επιτήρησης μέσω ήχου και εικόνας στα ΑΕΙ είναι μετέωρη».

Υπουργείο και ΕΜΠ παρέκαμψαν την Αρχή Προστασίας Δεδομένων

Στις απαντήσεις της προς το Reporters United, η Αρχή Προστασίας Δεδομένων επιβεβαίωσε ότι «δεν έχει πληροφορίες για το Προεδρικό Διάταγμα», παραπέμποντας στο υπουργείο Παιδείας που είναι υπεύθυνο για το ΠΔ. Το υπουργείο δεν απάντησε στα ερωτήματά μας ως προς το γιατί δεν συμβουλεύθηκε την ΑΠΔ όπως είναι υποχρεωμένο και δεν εξέδωσε το ΠΔ. «Για μια ακόμη φορά, μια ανεξάρτητη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή (από το άρθρο 9Α του Συντάγματος), εν προκειμένω η ΑΠΔ, παρακάμπτεται και απαξιώνεται θεσμικά από τη νομοθετική και εκτελεστική εξουσία», σχολιάζει η κ. Γεωργίου.

Η ΑΠΔ μπορεί να κινήσει αυτεπάγγελτη έρευνα αν κάποιο υποκείμενο δεδομένων (φοιτητής/τρια, εργαζόμενος/η, κλπ) απευθυνθεί σ’ αυτήν. Στις 16 Σεπτεμβρίου, το  Reporters United, το Homo Digitalis και το Vouliwatch καταθέσαμε κοινό αίτημα για την υπόθεση των καμερών του ΕΜΠ. Η ΑΠΔ μάς απάντησε ότι «εξετάζει το αν και σε ποιο βαθμό θα ερευνήσει [την υπόθεση] αυτεπάγγελτα».

ΑΙ: Ύποπτες δυνατότητες καταγραφής

Από τις συμβάσεις των καμερών και τις τεχνικές προδιαγραφές της κατασκευάστριας εταιρείας Dahua (εδώ και εδώ) μαθαίνουμε ότι οι συγκεκριμένες κάμερες έχουν αναβαθμισμένες δυνατότητες καταγραφής με τη χρήση τεχνητής νοημοσύνης (ΑΙ). 

Συγκεκριμένα, οι κάμερες έχουν ενσωματωμένες λειτουργίες για ανίχνευση προσώπου (facial recognition) και βέλτιστη φωτογράφισή του, με δυνατότητα για ταυτοποίηση σε πραγματικό χρόνο. Μπορούν να εξαγάγουν δεδομένα όπως το φύλο, η ηλικία, αν το πρόσωπο φοράει γυαλιά, ή μάσκα ή έχει γενειάδα, καθώς και να αναγνωρίσουν οκτώ διαφορετικά συναισθήματα (όπως θυμό ή φόβο!) και να τα αποθηκεύσουν ως πληροφορίες στα μεταδεδομένα του βίντεο. Επιπλέον, έχουν τη δυνατότητα καταμέτρησης πλήθους, δηλαδή την ακριβή καταγραφή του πόσα (και συνδυαστικά με τις άλλες λειτουργίες και ποια) άτομα εισέρχονται και εξέρχονται στους χώρους, με εξαγωγή στατιστικών δεδομένων.

Σύμφωνα με τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Τεχνητή Νοημοσύνη (2024/1689), τα συστήματα βιομετρικής κατηγοριοποίησης (όπως η αναγνώριση προσώπου ή η συναγωγή συναισθημάτων) χαρακτηρίζονται ως «υψηλού κινδύνου» για τα προσωπικά δεδομένα και τις ελευθερίες των ανθρώπων.

Δεν γνωρίζουμε αν το ΕΜΠ έχει εγκαταστήσει τα απαραίτητα λογισμικά ώστε να αξιοποιήσει τις πλήρεις δυνατότητες των καμερών. Άλλωστε, «αυτού του είδους η περαιτέρω επεξεργασία θα μπορούσε να συμβαίνει σε δεύτερο χρόνο, ακόμη και με πολύ χειρότερης ποιότητας κάμερες, αν υπάρχει το αντίστοιχο λογισμικό», προειδοποιεί ο κ. Χάρης Γεωργίου, ερευνητής Πληροφορικής με πάνω από 20 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας στην ανάλυση εικόνας και στη Μηχανική Μάθηση (machine learning).

Σε μία από τις συμβάσεις των καμερών αναφέρεται ότι «η επιτήρηση μπορεί να γίνεται από υπολογιστές του ΕΜΠ στους οποίους θα εγκατασταθεί δωρεάν λογισμικό του κατασκευαστικού οίκου», χωρίς να διευκρινίζει τι είδους λογισμικό είναι αυτό και ποιες οι δυνατότητές του. 

Σε άλλη σύμβαση αναφέρεται ότι η εταιρεία συμβούλων ασφάλειας SeCon παρέχει υπηρεσίες προγραμματισμού και παραμετροποίησης. «Αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε, από απλό χρονο-προγραμματισμό της κάμερας, μέχρι εφαρμογές για ειδική επεξεργασία των βίντεο και διασύνδεση με άλλες υπηρεσίες ή βάσεις δεδομένων. Αν δεν υπάρχει διασφάλιση / απαγόρευση για το δεύτερο, τότε κανείς δεν μπορεί να εγγυηθεί ότι κάποιος με άδεια και πρόσβαση στο βιντεοληπτικό υλικό δεν θα κάνει με αυτό ό,τι θέλει, ακόμα και χωρίς να το γνωρίζει ο κεντρικός φορέας», εξηγεί ο Χάρης Γεωργίου.

Ρωτήσαμε το ΕΜΠ αν κάνει χρήση τέτοιων μοντέλων, ποια είναι και με τι όρους λειτουργούν και αν υπάρχει διασύνδεση με άλλη βάση δεδομένων, όπως για παράδειγμα οι φωτογραφίες που παρέχουν οι φοιτητές και φοιτήτριες για την έκδοση ακαδημαϊκής ταυτότητας. Δεν λάβαμε απάντηση.

Αφήστε μια απάντηση